പച്ചില ചില്ലയില് പൂത്തൂനില്ക്കുന്നൊരു
നിസ്തുല സത്യമേ , വെണ് പ്രഭാതമേ
പൊന് പ്രഭാധൂളി പടര്ത്തിയീ മണ്ണില്
മാസ്മര ഹര്ഷ പുളകമായിന്നും
വിണ്ണില് നിന് വിസ്മയ സഞ്ചാരമില്ലെങ്കില്
ഭൂഗോളം വെറും മണ് കൂനയല്ലേ
പ്രത്യാശാ പ്രഭാ പൂര്ണ്ണനായെന്നുമെന്
പ്രത്യക്ഷ ചഞ്ചല പ്രാരംഭമായി നീ
പ്രജ്ഞയ്ക്ക് നാളമായ് നാദമായി
നവരസ ഭാവം പടര്ത്തുവാന് നിത്യം
നാനാനിറങ്ങളും വാരിനിറച്ചീ ഭൂവില്
സ്വര്ഗീയ ജാലകം തീര്ക്കുന്നുവെന്നും
കാലാന്തരങ്ങങ്ങള് സുകൃത പുണ്യമായ്
കാന്തിപടര്ത്തുന്നോരേകാന്ത താരമായ് !!
===========================
സൂര്യന് പ്രിയം ഭൂമിയോടാവും
എന്നും പുലര്ക്കാലെ വന്നുദിക്കുമ്പോള്
എന്നും പ്രിയം മഞ്ഞു തുള്ളിയോടാവും
ഓരോ രശ്മിയായി കോരി കുടിച്ചു
ഉന്മത്തനായി ഭൂമിയെ ചുംമ്പിച്ചവ
നിര്വൃതിയോടെ പറന്നകന്നു പോകുന്നു !!